Czym jest dla mnie pozytywne myślenie?

Jedną z rzeczy, które bardzo chciałam robić w Norwegii to noclegi na łonie natury. Ze względu na to, że robię to zazwyczaj spontanicznie do tej pory wszystkie wypady były samotne.

27 lipca - zapowiada się ciepła noc z soboty na niedzielę, więc pakuję do plecaka śpiwór, ręcznik i wodę, na rower i w górę. Zostawiam rower u podnóża góry i dalej idę pieszo.

W pewnym momencie odwracam się za siebie i podziwiam widok, jaki ukazał się moim oczom. W oczach pojawiają się łzy - zachwytu. Jestem tu już tyle tygodni a na Ulriken wchodzę już któryś raz, a jednak widoki nadal mi nie zpowszedniały.

Krajobraz rozświetlonego Bergen z zachodem słońca w tle zapiera dech w piersiach i powoduje opad szczęki. I to dosłownie, kto był ze mną w Norwegii, w Bieszczadach albo na Suwalszczyźnie ten widział, jak się zatykam, stoję z otwartą gębą i się gapię :) Idąc kolejny raz boso kamiennymi schodkami wypadł mi telefon - tym razem upadek okazał się zgubny dla wyświetlacza. Miałam nadzieję, że to może poszła tylko szybka ochronna, ale pod nią wyświetlacz strzaskany zupełnie..

Pierwsza myśl, jaka mi się pojawiła - jeeee wreszcie mam dobry powód żeby zmienić telefon na nowy!

Jak dobrze, że to się stało teraz, jak jestem po wypłacie i kupno nowego nie będzie dla mnie obciążeniem. Uświadomiłam sobie, że pozytywne myślenie działa u mnie całkiem nieźle, bo kiedyś pewnie bym się przejęła i smuciła zaistniałą sytuacją.

Mój nowy telefon jest taki jak ja - wytrzymały, wystarcza mu energii na długo, niezawodny, uniwersalny i robi genialne zdjęcia. Pięknie wygląda. Niestraszne mu deszcz i upadki.

Mój niezawodny namiot - mieści się w plecaku, chroni przed deszczem, błyskawicznie się składa i rozkłada, w skrajnych przypadkach jest wewnątrz plus 50 stopni

Podczas, gdy ludzie wchodzą na górę poubierani od stóp do głów w szczelne nieprzepuszczające deszczu ubrania, ja idę boso, w t-shircie i babmbusowych pantalonach, zachwycam się wiatrem, który smaga moje ciało chłodnymi kroplami deszczu i czuję, że żyję.

Dodaj napis

Czyż dla takich widoków nie warto nocować w górach, spać 3 godziny pod chmurką lub w namiocie?

Pogoda w Bergen zmienna jak mój humor w zależności, czy jestem głodna czy najedzona, słońce później deszcz, to i tęczę często można spotkać.

To uczucie, gdy idziesz w góry boso i bez kurtki, podczas gdy chłodny wiatr z deszczem smaga okrutnie i wszyscy po drodze pytają, czy wszystko ze mną ok.

Moczenie stóp w lodowatym górskim strumieniu działa pobudzająco jak kawa o poranku

Efekt, który uwielbiam - jedwabista woda. Dawniej musiałam mieć ze sobą statyw i aparat, ustawić go w try manualny i po kilku próbach z różnym czasem naświetlania wychodziły mi takie zdjęcia.

 Podobnie miałam, jak utopiłam mój ukochany kompakt soniacza. Zafascynowana pięknymi muszelkami chodząc po brzegu nie zauważyłam, jak aparat zaliczył kąpiel w słonej wodzie. Ten, którymi zrobiłam większość zdjęć na blogu. Niestety, słona woda okazała się być zabójcza. Podziękowałam aparatowi za to, że dzielnie służył mi dwa lata i już zaczęłam się zastanawiać, jaki następny aparat kupić. Od dłuższego czasu wiedziałam, jakiej firmy aparat chcę kupić i dlaczego, jednak utopienie aparatu zmieniło postać rzeczy - jeśli nowy aparat ma być moim jedynym aparatem to musi być tego samego rozmiaru, co stary, żebym mogła go zawsze mieć przy sobie. Wybór był prosty - kupiłam następcę czyli RX100M6. Teraz mam super zestaw fotograficzny kieszonkowy - telefon plus aparat.

Teraz taki efekt mogę otrzymać opierając telefon o byle kamulec, ustawiając w nim tryb "jedwabista woda" i naciskając spust migawki. Wychodzi od razu. Jeśli ktoś mnie zapyta, jaki aparat fotograficzny kupić - Huawei P20. Pod niektórymi względami lepszy niż mój nowy kompakt.

Pamiętam, jak podobnie myślałam, jak zakosili mi rower spod pracy. Pewnie komuś był potrzebny, a dla mnie to nie jest jakieś mocne obciążenie. Do rzeczy człowiek się przyzwyczaja tak samo jak do ludzi czy do zwierząt - rzeczy stają się częścią naszego świata. Ale to tylko rzeczy, przychodzą i odchodzą i nie ma co rozpaczać nad stratą jakiejś rzeczy. Wszystko dzieje się po coś. Ostatnio czytałam fajne zdanie - jak coś dzieje się nie po twojej myśli, to znaczy, że idzie po myśli Boga i czeka cię coś lepszego, niż się spodziewasz. Dlatego bardzo zachęcam do przyjmowania wszystkiego, co zsyła nam los z uśmiechem, gdyż jest to z pewnością najlepsza sytuacja, jaka może nas w tej chwili spotkać.
Pamiętam, jak kiedyś dostałam książkę "Polyanna" - książka dla małych dziewczynek, ale bardzo mi utkwiła. Nie pamiętam treści, ale pamiętam główny przekaz - że w każdej sytuacji, jaka nas spotyka możemy znaleźć pozytywne strony. Jeśli będziemy się skupiać głownie na pozytywach to nasze życie będzie weselsze i szczęśliwsze.